Tussen de soep en de feiten

Het aanplanten van bomen in de stad heeft een lange traditie, vroeger omringden wij ons met bomen die nuttig waren, die fruit en noten gaven of die voor schaduw zorgden voor paarden en voetvolk.

Tijdens de industriële revolutie veranderde er veel, de opkomst van het spoor en later ander gemotoriseerd transport maakten dreven en lanen onnodig. Maar in die periode kreeg de grauwe- stinkende industriestad behoefte aan leefbare en aantrekkelijke ruimtes. Het was de opkomst van de parken, plantsoen en tuinwijken. De boom moest onze leefomgeving aangenaam maken, het was de tijd van sierkersen en andere bloeirijke soorten en cultivars. Daarna kwam de milieubeweging die een strijd hield voor inheemse- of autochtone soorten, een trend die tot vandaag stand houdt.

Maar is de stenige- verdroogde- en hete stad nog wel een plek voor bomen die thuishoren in een natuurlijk landschap?

Bart Backaert geeft met zijn 45 jaar ervaring een antwoord op deze en vele andere vragen rond het gebruik van nieuwe soorten in een veranderend klimaat.

Inschrijven is niet nodig.