Simone bracht haar ode aan de democratie met begeestering en humor voor de aanwezige bestuurders, collega’s en partners. Met een 80-tal werden we meegenomen in haar wervelende voorstelling: IKWILHETENIKWILHETNU!

‘Democratie! Dat is toch wat iedereen zich wenst. Waarom worden woorden als politiek en democratie dan steeds vaker met een zurig gezicht uitgesproken?

Wat is er aan de hand?

Wat is er mis met democratie? De voordelen van democratie zijn groot maar niet vanzelfsprekend. Bedreigingen liggen op de loer. Quick-fix politici komen met eenvoudige oplossingen voor ingewikkelde problemen. Maar ook wij moeten in de spiegel durven
kijken.

Steeds vaker roepen we: IK WIL HET EN IK WIL HET NU! Maar zo is politiek niet bedacht. Zo is het nooit bedoeld. Simone toonde ons overtuigend dat onze democratie onder druk staat, schuwde daarbij geen lesje geschiedenis en we kregen zelfs een streepje jazz en een meezinger van Margriet Hermans. Maar ze liet ons niet achter met een gevoel van machteloosheid. Integendeel.

Solidariteit onder het middenveld en meer samenwerken om elkaar te versterken!

Deelnemer

Overleg, open dialoog, debat, in respect voor elkaar!

Deelnemer

‘Misschien laat de democratie ons niet in de steek, maar wij de democratie. We houden allemaal van democratie, maar we haten politiek.’ Onze ‘bol.com-mentaliteit’ (geniale vondst) is als fastfood die nooit helemaal verzadigt, zei ze. We willen alsmaar meer en meteen.

Hierin schuilde de kracht van haar voorstelling: een perspectief dat de onmacht doorbreekt, omdat Milsdochter de oplossing terugbrengt bij ons – wel ja: het volk. Ze biedt daarmee hoop en zin en geeft ons tussendoor een pedagogische tik.

Dat is wat goede kunst kan.

Democratie vereist empathie.

Deelnemer

Ik neem mee: de oproep om de democratie te verzorgen, het erover te hebben.

Deelnemer

Datum bericht di 23 december '25