Heidi

Mijn leven is getekend door armoede, al van kinds af aan. Op mijn negentiende stond ik er alleen voor, met een baby in een sociale woning zonder meubels, zonder matras, zonder basis. Ik erfde de schulden van mijn ex en betaalde ze stap voor stap zelf af. Die ervaring maakt dat ik vandaag alles strak onder controle hou: ik weet precies welke facturen komen en waar elke euro naartoe gaat. Controle is mijn kracht, maar tegelijk mijn valkuil.

Ik ben een zorgend persoon, niet alleen voor mijn drie kinderen, die alle drie extra ondersteuningsnoden hebben, maar ook voor anderen. Vaak ben ik een steunfiguur, al loop ik mezelf daardoor soms voorbij. Mijn dieren en kleine momenten van rust helpen mij om toch weer op te laden.

Tijdens Onderbelicht vond ik kracht in het delen van ervaringen en het wijzen van de weg aan anderen. Ik wil tonen dat je, ondanks alles, rechtop kan blijven en verder bouwen. Mijn kinderen zijn mijn grootste drijfveer: voor hen blijf ik vechten en hoop ik op een toekomst met meer zekerheid en rust.